به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

گفت‌وگو با مهدی فخیم‌زاده که این روز‌ها در نقشی متفاوت در سریال «موج اول» ظاهر شده است

تاریخ انتشار: ۲۵ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۱۳۱۲۶۸

باشگاه خبرنگاران جوان - با جان و دل بازی می‌کند؛ چه وقتی قرار است نقش یکی از منفورترین شخصیت‌های تاریخ عمر بن سعد را در «مختارنامه» به تصویر بکشد چه آنجا که با نقش نمکی در فیلم «مسافران مهتاب» قرار است ما را با دنیای یک معلول ذهنی آشنا کند.

شاید باورش سخت باشد که اصغر کپک سریال «خواب و بیداری» که ده‌ها نقش خاکستری در ژانر‌های جنایی بازی کرده این بار بخواهد در نقش یک پزشک ظاهر شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما این کار هم از دست او ساخته است و مهدی فخیم‌زاده، نویسنده، کارگردان و بازیگر پیشکسوتی که نامش همیشه با سریال‌های جنایی و پلیسی گره خورده، در تازه‌ترین نقش‌آفرینی‌اش در سریال جدید «موج اول» نقش دکتر جهان را بازی می‌کند. به بهانه این نقش متفاوت سراغش رفتیم.

چه شد که در این شرایط کرونا مجاب به بازی در سریالی شدید که محور اصلی‌اش کروناست؟ اشتباه نکنم این نخستین بار است که شما نقش پزشک را بازی کردید! از این تجربه متفاوت برایمان بگویید.

در میان کار‌هایی که به من پیشنهاد شده بود، احساس کردم این نقش را بیشتر می‌پسندم و به تنم می‌نشیند. در این چهل و اندی سال من نقش‌های زیادی بازی کرده‌ام که اغلب خلافکار، دزد، قاتل یا بیمار روانی بودند. همه جور نقش بازی کرده بودم؛ جز نقش پزشک. البته تیپ پزشک در صدا و سیما و در کل سینمای ایران به‌گونه کلیشه‌ای شده که همه بینندگان انتظار دارند پزشک را همیشه با یک لباس مرتب و خاص، عینک و گوشی پزشکی ببینند.

اما نقشی که در این سریال بازی کردم اینگونه نبوده و از این تیپ کلیشه‌ای پزشکان فاصله دارد. نقش پزشکی به‌نام جهان که در جنگ بیمارستان صحرایی می‌زده و حالا از او دعوت شده تا در دوران بحران کرونا پای کار بیاید؛ کسی که به‌دلیل بیماری‌ای که دارد از همه بریده و در فقدان همسر و فرزندانش از شهر دور شده و به‌کار کشاورزی روی آورده است. البته عوامل تولید هم در پذیرش این نقش برای من مهم بودند. یک تیم جوان با کارگردان و فیلمبردار کاربلد کار را برای من راحت‌تر کرد.

این نقش چالشی هم در شما ایجاد کرد؟

بله صد درصد. من کلاً آدم تند و تیزی هستم و نقش‌هایم هم همیشه تند و تیز بوده، اما در اینجا سعی کردم در حرکت، جسم و صحبت‌هایم به‌گونه‌ای باشم که این شخصیت به تیپ تبدیل نشود. نقشی بود که تاکنون پیشنهاد نشده بود و به همین‌خاطر این نقش برای من چالش داشت. یعنی نیاز داشت که من از حرکت طبیعی خودم دور شده و حرکتی برای این نقش انتخاب کرده و رفتارم را دگرگون کنم. من این چالش را دوست داشتم و نقش را پذیرفتم. البته در فیلم سینمایی «آذر، شهدخت، پرویز و دیگران» هم نقش یک هنرپیشه بازنشسته را بازی کرده بودم که با نقش‌های قبلی‌ام متفاوت بود، اما به پای این نقش نمی‌رسید.

با توجه به اینکه در دوران کرونا این فیلم را بازی کردید، ریسک کار هم بالا بود. واکسن زده بودید؟

بعد از اینکه دوز اول واکسن را زدم این فیلم کلید خورد. البته من جز بازیگرانی بودم که خیلی دیر به واکسن تن دادم.

مخالف واکسن بودید؟

نه، علتش هم این بود که دوست نداشتم برخی بگویند این‌ها تافته جدابافته‌اند، زودتر واکسن زدند و از اینطور حرف‌ها. من هم از حاشیه و حرف و حدیث فراری‌ام. اما بعد گفتند دستورالعمل است و باید هنرمندان زودتر واکسینه شوند.

خب به هر حال بازیگران از معدود اقشاری هستند که سر صحنه فیلمبرداری مجبور به درآوردن ماسک هستند و این ریسک ابتلا را بالا می‌برد. پس باید زودتر واکسینه می‌شدند.

بله، ریسک ابتلا بالاست و هنرمندان زیادی به‌علت کرونا از میان ما رفتند، ازجمله دکتر عالمی که فقدانش در سینمای ایران احساس می‌شود.

جا دارد یادی هم از زنده‌یاد سیامک اطلسی، این هنرمند پیشکسوت کنیم که از قضا بعد از بازی در این سریال از دنیا رفتند...

واقعیت من دقیق نمی‌دانم ایشان به چه علتی (کرونا یا بیماری دیگر) از میان ما رفتند، اما همه ما داغدار و متأثر شدیم. وقتی شنیدم که قرار است سیامک نقش دکتر نوروزی را بازی کند، من گفتم که سیامک که به این رل نمی‌خورد؛ سیامکی که من در خاطرم بود آدم پرانرژی در نقش‌های پرتحرک بود. بعید می‌دانم به نقش پزشکی که بیمار است و انرژی چندانی برای ادامه کار ندارد مناسب باشد.

گفتند شما ایشان را به تازگی ندیده‌اید! اما وقتی سر صحنه او را دیدم متوجه شدم که چندان حال مساعدی ندارد. احوالاتش را جویا شدم و یاد گذشته کردیم. اما خیلی حالش خوب نبود. البته برای بازی و بیان دیالوگ‌ها مشکلی نداشت. گفتم از کی اینگونه شدی؟ گفت از همان وقتی که کرونا آمد من خانه‌نشین شده و باشگاه نرفته و اینگونه شدم. ۲ روز بعد از پایان تصویربرداری‌اش خبر دادند که فوت کرده است. واقعاً برای از دست دادن چنین هنرمندی متأسف شدیم. روحش شاد.

روح‌شان شاد. از تأثیری که کرونا روی تولید آثار ادبی، نمایشی، هنری و… داشته برایمان بگویید. خود شما فیلمنامه‌ای نوشتید؟

نه در این دوران چیزی ننوشتم. بیشتر قصه‌هایی که من نوشته‌ام در بخش کلاسیک، چه تاریخی و چه جنایی بودند. کرونا یک معضل اجتماعی است و جنس داستان‌های کرونایی با تیپ کار من مطابقت ندارد. قصه‌ای به ذهنم نرسید. اما داستان این سریالی که بازی کردم به‌نظرم خوب بوده و شخصیت‌پردازی جذابی داشت.

بازخورد‌ها چطور بود؟

بازخورد‌ها خوب بود؛ برای خودم هم جالب بود؛ معمولاً دکترها، نقش اصلی نیستند و گا‌ها با یک دیالوگ تکراری مقابل همراهان بیمار ظاهر می‌شود و مثلاً می‌گوید «متأسفم». اما نقش جهان با دکتر‌های معمول تلویزیون متفاوت است.

مدتی کم کار شده بودید؛ علتش کرونا بود؟

نه، به‌علت کرونا نبود بلکه پیشنهاد‌ها خوب نبودند. ما همیشه مشکل فیلمنامه داریم. نه‌تن‌ها در ایران که در سینمای جهان هم مشکل داریم.

خاطرم هست از دو سال قبل مشغول نوشتن فیلمنامه‌ای جدید بودید.

بله، می‌خواستم برای شبکه نمایش خانگی فیلمی را بسازم که داستان جنایی را تا حدودی نوشته‌ام. اما آماده نشده است و فعلاً قصد ساختن فیلم جدیدی را ندارم.

هم‌اکنون مشغول چه کاری هستید؟

کار خاصی انجام نمی‌دهم. مشغول مطالعه‌ام و فیلم می‌بینم و روی سناریویی که اشاره کردم کار می‌کنم.

منتظر نقش خاصی هستید؟

نه منتظر نیستم و اگر نقش یا شخصیتی را دوست داشته باشم، خودم دست به‌کار شده و برای آن سناریو می‌نویسم، خودم می‌سازم و بازی می‌کنم. مثلاً اگر کاراکتر بیمار روانی نظر مرا جلب کرد فیلم «میراث من جنون» را ساختم یا فیلم «هم‌نفس» که درباره زن و مرد بیمار روانی بود. معمولاً نقش‌هایی که به من پیشنهاد می‌شود مناسب خود ندیدم. معمولاً به‌خاطر ضعف سناریو‌ها رد کردم. من خیلی کار کردم. ده‌ها فیلم بازی کرده و ۸ سریال ساختم و نقشی نمانده که منتظرش باشم. در کل دوست دارم نقشی بازی کنم که در من چالش ایجاد کند. در مورد پذیرش نقش، من خیلی حساس هستم حتی بیشتر از کارگردانی. چون کارگردانی همیشه امکان اشتباهش بیشتر است، چون به عوامل متعددی بستگی دارد که فقط به گردن کارگردان نیست، اما در بازیگری بازیگر نقش مهمی ایفا می‌کند.

شما ورزشکار هستید. این روز‌ها چطور، هنور با همان جدیت ورزش را دنبال می‌کنید؟

بله ورزش جزو واجبات زندگی من است. در مدتی که کرونا شدت گرفت و باشگاه‌ها تعطیل شد، در باشگاه خانگی خودم مشغول تمرین بودم. تقریباً همه تجهیزات ورزشی را دارم و سعی می‌کنم با ورزش خودم را به اصطلاح روی فرم نگه دارم. البته به تازگی باشگاه ما باز شده و باشگاه هم می‌روم.

منبع: همشهری آنلاین

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: مهدی فخیم زاده اخبار هنرمندان بازی کرده نقش پزشک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۱۳۱۲۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حمله تند روزنامه نزدیک به قالیباف به مهدی نصیری

صبح نو روزنامه نزدیک به قالیباف در شماره امروز خود به صحب های مهدی نصیری واکنش تندی نشان داد.

این روزنامه نوشت: امروز مهدی نصیری بعد عمری رادیکالیسم به کسانی رسیده که عمری به آنان فحش داده و نان فحش دادن به آنان را سر سفره خود برده است.

سخنان مهدی نصیری در مصاحبه با بی‌بی‌سی فارسی واکنش برانگیز شده است. او در این مصاحبه از ضرورت اتحاد اپوزیسیون جمهوری اسلامی سخن گفته؛ یعنی اتحاد شاهزاده با تاج‌زاده. جمهوری‌خواهان با هواداران سلطنت. این سخنان چندان قابل نقد نیست، نه از آن باب که سخن بسیار دقیق و فکر شده و ایده‌ای است که از عطاری هیچ‌کس جز عطاری نصیری نمی‌توانسته بیرون بیاید، نه از تاج‌زاده که از شاهزاده تا مسیح هم نتوانستند چند ماهی دور یک میز بنشینند و امروز به یکدیگر فحش‌های مثبت ۱۸ می‌دهند. بنابراین امتناع این ایده از روز روشن‌تر است. و باز نه جای تعجب که نصیری چنین سخنانی را بر زبان رانده که جای تعجب نیست؛ چراکه مسیر هر فرد رادیکالی، افتادن در چرخه رادیکالیسم است.

بنابراین مدعای مطلب حاضر نه نقد این سخن نصیری که نقد روشنفکران ایرانی است که در ۲۰۰ سال اخیر قدمی به جلو برنداشتند و همچنان اسیر توهم‌اند. توهمی که باید آن را توهم انفکاک از جامعه و بیگانگی با انسان ایرانی نامید.

باید مسیر طی شده و جریان روشنفکری ایرانی نقد شود که امروز مهدی نصیری در این نحله خود را قرار داده است. نقد روشنفکران نه از باب غرض با این جماعت، بلکه از فرط بیگانگی است که با جامعه دارند و رؤیاهایی که این‌ها در دویست سال اخیر به جای فکر، ایده و اندیشه پیشرفت به‌عنوان جنس بنجل به مردم ایران فروخته‌اند و به جای پیشرفت و توسعه برای مردم ایران، وضعیتی ایجاد کردند که بعد از دویست سال دوباره ایده بازگشت به وضعیت دویست سال گذشته را تئوریزه می‌کنند.

روشنفکر ایرانی ۲۰۰ سال است که اسیر این توهم است، از مردم سخن می‌گوید؛ اما فهمی از مردم ندارد. روشنفکر ایرانی که علیه سلطنت شورید و امروز دوباره به سلطنت رسیده است. زمانی مخالف شهر بود و زندگی در روستا را تئوریزه می‌کرد و امروز مقلد غرب و مدرنیته شده است.

این موجود ناقص‌الخلقه در عرصه فکری ایران باید پاسخگو باشد که چگونه با همه ادعای روشنفکری خود و تحقیر جامعه از تولید یک ایده هم عاجز مانده و امروز مهدی نصیری بعد عمری رادیکالیسم به کسانی رسیده که عمری به آنان فحش داده و نان فحش دادن به آنان را سر سفره خود برده است.

رمانتیسم روشنفکر ایرانی عارضه‌ای است که روشنفکر فکر می‌کند که فهم بالاتری از جامعه دارد؛ اما در عمل جز همین آشفتگی فکری و مشتی کلیات که به درد کسی نمی‌خورد غیر از اداهای روشنفکری، رویکرد شاهزاده تا تاج‌زاده نشان می‌دهد که روشنفکر ایرانی بعد از حدود ۲۰۰ سال دستش خالی است، جز اینکه تلاش می‌کند آشی بار بگذارد که هر چیز اضافه خانه را در آن بریزد. مهدی نصیری چیز تازه‌ای نگفته، بلکه ۲۰۰ سال آشفتگی روشنفکر ایرانی را دوباره با دو کلمه شاهزاده و تاج‌زاده روایت و توصیف کرده است. اتفاق خاصی، نیفتاده فقط روشنفکران ایرانی مشغول کار هستند.